fazenda Xanten – Samen in Vreugde

Donderdag 8 februari 2018

Een koude zonnige winterdag.
Een warme ontmoetingsdag van Samen in Vreugde, Christenen in weer en wind.

In het vooruitzicht van de oprichting van een Fazenda in de Abdij van Achel was vandaag een delegatie vanuit de Fazenda da Esperança in Xanten (Duitsland) bij ons te gast. Vier forse kerels, die bij ons kwamen getuigen over hun leven vóór, tijdens en na hun verblijf in de Fazenda.

Rob definieerde de Fazenda als niet zomaar een plaats waar “verslaafden” terecht kunnen om zichzelf weer te vinden en een andere richting te geven aan hun leven, maar als een waar evangelisatieproject. Het is een gemeenschap waar iedereen welkom is zoals hij is. Echt iedereen. Nationaliteit, religieuze achtergrond, levensbeschouwing, stand of ras, het speelt allemaal geen rol. Al het goede, alle talenten, alle gaven van eenieder worden naar boven gehaald en krijgen kansen om verder te ontwikkelen. Het is een gemeenschap van de hoop. Hoe diep je ook gezonken bent, hoe vaak je ook hervalt en weer moet vechten, er blijft altijd een lichtpuntje dat je kracht kan geven om weer uit je put te klauteren. Met veel vallen en opstaan.

Hoe ziet een dag op de Fazenda eruit?
Alles gebeurt er samen. Vroeg opstaan, samen ontbijten, Rozenkransgebed met bijbelgesprek rond het evangelie van de dag. Dagelijks wordt één woord uitgekozen om van te leven.
Dan begint iedereen aan zijn dagtaak, heel verscheiden en afwisselend. Na het middagmaal is er een uur verplichte rust, die door iedereen ervaren wordt als te kort. Het werk gaat dan verder en na het avondmaal is men vrij. Dan zit men vaak samen om muziek te maken, te zingen of zomaar er te zijn.

Er is geen TV, geen GSM, geen computer… De bewoners zijn volledig op elkaar aangewezen.

Wat ervaren mensen die er verblijven.
Het is moeilijk om de getuigenissen weer te geven omdat er heel veel emotie aan te pas kwam.
De getuigenissen waren bijzonder ontroerend, pakkend en buitengewoon openhartig. Het is natuurlijk voor iedereen anders. Maar wat in elke getuigenis terugkwam was de warmhartige, liefdevolle samenlevingsvorm. Al vanaf de eerste dag word je verwelkomd als familie.
Het is zeker niet eenvoudig om in een Fazenda te leven. Je komt er mensen tegen met wie het onmiddellijk klikt en die je sympathiek vindt, maar evengoed mensen die je niet liggen en waaraan je je gaat ergeren. Als je ook deze laatste met liefde tegemoet kan treden (daarvoor moet je jezelf wel overwinnen), krijg je heel veel terug. Vaak worden dit mensen waarmee je verder een heel goed contact hebt. Je wordt er ook overvallen door enorm veel twijfel en onmacht. Er komt een moment dat je jezelf tegenkomt. Je denkt dat je het niet zal volhouden en sommigen haken, jammer genoeg, ook daadwerkelijk af. Maar iedereen ondersteunt iedereen op zijn manier. Dat geeft je kracht om wel vol te houden.
Ook als je besluit om terug te keren naar je familie, ook als je “hervalt” je blijft steeds van harte welkom. Je wordt steeds opnieuw met open armen, met veel liefde, ontvangen, hetzij voor een kort bezoek of voor een langere periode…

Dit was een dag die nog lang zal blijven nazinderen. We hebben samen met onze gasten eucharistie gevierd, aanbidding gehouden en veel gezongen. Heel in de lijn van wat “Samen in Vreugde” ook wil zijn. Een open gemeenschap voor iedereen, met ieders kracht en onmacht; met ieders sterke en zwakkere kanten. Warme christenen, in weer en wind, met de vreugde die door alles heen mag stralen.

Op zondag 25 februari werd het nog eens over gedaan, voor wie er op donderdag niet kon bijzijn. Weer een mooi getuigenis van de werking van de Fazenda. Thomas, ervaringsdeskundige met zijn mama waren er, Christiane die de Fazenda van heel dichtbij meemaakt(e) met haar zoon Jan en Christel die eveneens in een Fazenda werkte, maakten de dag tot een zinvolle, rijke ervaring.

Een impressie