Aan tafel bij Marijke – Matteüs 21, 28-32

Tien klapstoeltjes waren in het koffer van de auto geladen en mochten mee naar Marijke. Ze zijn nodig om dienst te doen aan de gevangenispoort te Hasselt waar thuisfront zal doorgaan. Tijdens de rit klapten ze bij iedere draaibeweging zachtjes tegen elkaar. Het waren net kerstbelletjes waardoor een blij gevoel naar boven kwam. Bij aankomst stond Marijke al in de deuropening om me te verwelkomen. Ik was wat later en iedereen was nieuwsgierig naar het gerechtje dat ik bij me had. De anderen hadden al voor een voorgerechtje en een aantal nagerechtjes gezorgd. En ik had een hoofdgerecht bij me, kwam dat even goed uit! Vlug opwarmen en we konden aan de al mooi gedekte tafel!

Na het lied ‘Laudate dominum’ mochten we van al het lekkers genieten en gingen we in gesprek met elkaar. Er werd o.a. verteld over het brandden van een kaarsje door meer dan 2000 personen afgelopen zondag in de Sint-Quintinus kathedraal te Hasselt, waar mensen van ‘Samen in Vreugde’ mee de kaarsjes hebben uitgedeeld. Prachtig! Over Zuster missionaris Jeanne Devos die zich al meer dan 50 jaar inzet in India tegen de armoede die er vooral vrouwen en kinderen treft. In 2005 werd ze voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede. Op zondag 26 januari 2020 komt ze voor ‘Samen in Vreugde’ spreken in het PCS te Kiewit.

Na het afruimen van de tafel, was het tijd om het stil te maken. Drie kaarsjes brandden op de mooie adventskrans. Het evangelie van Matteüs 21, 28-32 werd gelezen en we deelden wat ons raakte :

• Om het Rijk Gods binnen te gaan -> Geloven…
• Geloof is heel persoonlijk, zit heel diep in je hart -> enkel God kan het zien…
• Belangrijk dat je gelooft in Jezus -> Hij is ook vandaag in het hier en nu met zijn onvoorwaardelijke Liefde…
• Door te geloven in Jezus blijven wij in verbondenheid leven met God de Vader…
• Niet ‘doen-alsof’
• Telkens opnieuw aftoetsen en onszelf in vraag stellen…
• Juiste intenties…
• Alle tijd die we besteden aan oordelen over anderen, kunnen we beter aan onszelf besteden om onszelf te verbeteren…

Naar gewoonte werd het evangeliegesprek afgesloten met “Neem mij aan zoals ik ben”.
We namen afscheid van elkaar…
Vastbesloten op weg naar Kerstmis, die weg samen met Jezus te gaan…

Lieve groetjes van Petra

 

Aan tafel bij Marijke – 3 december 2019

De donkere avond, waarin we naar Marijke reden, werd verlicht door hier en daar kerstlichtjes die aan de huizen fonkelden. Het gaf een feestelijk gevoel. En dat gevoel namen we mee naar binnen bij Marijke. Lachend begroetten we elkaar en begonnen aan de voorbereiding van een uitgebreid avondmaal. Deze keer bestaande uit meerdere voorgerechtjes, soep, hoofdgerecht en een nergens nog te vinden zelfgemaakt dessert dat nostalgische herinneringen opriep.

We zongen het ´Magnificat` en konden dan van al dat lekkers proeven en met elkaar in gesprek gaan. Allerhande thema´s kwamen aan bod. Vermits zondag 1 december de adventsperiode was ingezet en de digitale adventsretraite was gestart, werd ook gedeeld met elkaar hoe we deze adventsretraite samen kunnen beleven.

Na de maaltijd maakten we het stil voor het evangelie van Lucas 10, 21-24. Eén kaarsje brandde op de mooie adventskrans. We vertelden wat ons raakte:

• Angstig zijn om dingen los te laten houdt ons soms tegen ons te richten op het goede, op Jezus Christus…
• Ratio = afgod van deze tijd, maar dat is niet alles…
• Als je leeft uit de genade van God, in het geloof, vertrouwen op God dan
  ZIEN wij dat God ons richtwijzers geeft om te ZIEN.
  •        stel je open, fris en onbevangen als een kind…
  •         ZIEN geeft innerlijke rust…
  •         ZIEN geeft dankbaarheid…
  •         Wij zullen gelukkiger worden als we ´eerst` naar ´Jezus KIJKEN`.
  •         Dan zullen we gelukkiger zijn ook in donkere momenten…

Enkele mooie uitspraken van:
– Monseigneur Schreurs : “Spelend leven, we hoeven niet te zwaar te tillen als we uit die genade leven.”
– Paus Franciscus : “Discussie die zwaar is, komt niet van de Geest. De Geest is vrolijk speels.”

Nog iets dat Marijke deelde : Vandaag is het de grote dag van missionaris Franciscus Xaverius. Eén van de belangrijkste Jezuïeten. Hij speelde een belangrijke rol in de opbouw van de missie in Zuid- en Oost-Azië. 
Ook hebben we gedacht aan Pater Bob zaliger, die zijn verjaardag viert op 9 december.
Het evangeliegesprek werd afgesloten met het lied “Neem mij aan zoals ik ben”.
De afwas was deze keer voor de afwasmachine…
We namen afscheid van elkaar. Met innerlijke rust, van plan om eerst te ZIEN/KIJKEN naar Hem, vertrokken we naar huis terug.

Lieve groetjes van Petra

 

Zondag 24 november 2019

Ons groepje was klein maar fijn….

We kwamen samen bij mij thuis in Melveren.

Uit het nieuwste boekje van Nicolaas Sintobin, “Wat deed God voor Hij de wereld schiep“, kozen we uit de 51 vragen, vraag 39  “Heeft het lijden zin?” Kan jij iets leren van de wijze waarop Jezus omging met lijden?

Enkele gedachten:

• Ja, ik leer eruit met mijn beperktheden liefdevol om te gaan en niet bitter te worden.
• Niet mezelf op de eerste plaats te zetten
• Jezus is mens willen zijn tot ín het lijden en de dood om ons te laten zien, dat alle   moeilijkheden dóor-liefd en door-wonnen kunnen worden om uiteindelijk in te groeien in Zijn koninkrijk van Liefde
• Het lijden op zich heeft geen zin, maar door het te beleven met en zoals Jezus, krijgt het  geweldig veel zin voor mezelf en anderen.

We hebben veel deugd beleefd aan ons biddend sprekend en gezellig samen zijn.

Marijke

 

Aan tafel bij Marijke – 19-11-2019

Na een heerlijke, koude, zonnige dag, arriveerden we in het licht van de maan bij Marijke. De temperatuur nog net boven het vriespunt. We waren niet de eersten, onze vreugdevrienden verwelkomden ons op de gekende warme manier. Eén van hen had de weg naar ‘aan tafel bij Marijke’ voor de eerste keer afgelegd. Hartelijk welkom!

Na het dekken van de tafel, het opwarmen van onze meegebrachte gerechtjes en het zingen van  ‘Ubi caritas’ ,wat trouwens prachtig klonk, konden we genieten van al dat lekkers en van een leuke babbel. Van relatie-retraite, over huwelijksjubileum en huwelijksreis, tot in de Scandinavische natuur… Het was een gezellig gesprek.

Hierna maakten we het stil. Het evangelie Lucas 19, 1-10 werd gelezen waarna we met elkaar deelden wat ons raakte :

• Een zekere Zacheüs poogde te zien wie Jezus was…
• Om Hem toch te zien, liep hij hard vooruit…
• “Klim” vlug naar ‘beneden’…
  • Als je als “rijke” hoog staat en je wil naar beneden komen, is het wel “klimmen” dat je moet doen…
•   Jezus zegt : ‘Want ook deze man is een zoon van Abraham’
  •  Jezus wil dat wij iedereen liefhebben en niemand uitsluiten
•  Een echte ontmoeting tussen Jezus en Zacheüs :
  •  Zacheüs -> afleggen wat hindert
  •  Jezus -> Hij komt op voor Zacheüs, maakt voor hem de weg weer vrij en brengt hem terug in de gemeenschap…
•  Bij wie kunnen wij aanvoelen wie openstaat, waar wij binnen kunnen…

Een vraagje dat dit oproept : Is het niet voldoende dat wij elkander ‘die Liefde van Hem’ betonen, om hen die weg te tonen?
Een antwoord : Een aanknopingspunt vinden om ‘echte ontmoeting’ te doen. Proberen te vinden ‘welke liefde’ heeft die ander nodig. De noden liggen dikwijls verschillend… -> = ‘die Liefde van Hem’…
We sloten het evangeliegesprek af met het lied ‘Neem mij aan zoals ik ben’. Mooi.
Na de afwas namen we met een gelukkig gevoel afscheid van elkaar.
In de vrieskou, onder een prachtige sterrenhemel, reden we terug naar huis.

Lieve groetjes van Petra

 

Verslag donderdag bijeenkomst

14/11/2019

Met een 10 tal vrienden begonnen we de samenkomst met een Eucharistieviering en in de namiddag hebben we aanbidding gehouden. Na de viering spraken we nog eens over de impact van Laudato Si. Er werd  in een document samengevat wat we reeds gedaan hadden en de checklist van vorige samenkomst werd er nog bijgehaald. De basis van een ecologische ommezwaai ligt in een algemene ecologische bekering. Die begint bij jezelf en  gestoeld op gebed zal ze aanstekelijk werken. Het doel van de checklist is niet zozeer de lijst op zichzelf navolgen. Het gaat erom aandacht te hebben voor onze ecologische voetafdruk die moet verkleinen.

Na de aanbidding vertelde Berty over een boomkweker waarmee hij vroeger zaken deed. Die man is in die kringen opgemerkt voor de manier waarop hij omgaat met het kweken van jonge planten. Berty kende die man met zijn werkwijze al van 30 jaar geleden. Hij deed niet mee in de veldslag om zo rap en zoveel mogelijk geld te verdienen. Hij  investeerde in duurzaamheid: volgens hem is duurzaamheid gezondheid van geest en lichaam. In die tijd was hij een voorloper van de geest die zou werken in Laudate Si. Het is goed te horen dat mensen die je niet kent, op heel gewone wijze dagelijks de strijd aangaan tegen louter winstbejag, de strijd voor duurzaamheid voor de mens en zijn omgeving.

Prijsuitreiking, schrijfwedstrijd Even Stilstaan, 2de editie.

Omdat de winnares van de schrijfwedstrijd niet aanwezig kon zijn op de officiële prijsuitreiking, is er te Melveren een tweede editie doorgegaan.

Het was een vreugdevolle bedoening. Een talrijke groep ‘Samen in Vreugde – gangers’ waren aanwezig. We klonken samen op onze eregast, de winnares.

Uiteraard werd het winnende stukje door de winnares zelf voorgedragen en zelfs geduid. Prachtig.

Ook alle andere in de prijzen gevallen stukjes werden nog eens voorgelezen. En een vleugje muziek als intermezzo kon niet ontbreken.

Dan was het tijd om de prijs te overhandigen. Een kunstwerk wat de naam ‘De engelbewaarder’ kreeg, werd door de kunstenares zelf overhandigd en door de winnares blij verrast in ontvangst genomen.

Om deze gezellige namiddag goed af te sluiten werden we nog getrakteerd op koffie en een heerlijke zelfgemaakte taart.

Petra

Aan tafel bij Marijke

De klok is terug gezet, het is wintertijd. Daardoor was het donker toen we bij Marijke arriveerden. We belden aan en werden zoals gewoonlijk hartelijk ontvangen.

Alvorens we onze meegebrachte gerechtjes begonnen op te warmen, kregen we nog een goede uitleg over hoe de rozenkrans te bidden. Er werden zelfs paternosters in een mooi etuitje uitgedeeld aan diegenen die er nog geen/geen meer hadden. Hartelijk dank!

Samen dekten we de tafel. En na het zingen van ‘Ubi caritas’ konden we gezellig bijpraten en genieten van een lekker feestmaal: soep, hoofdgerecht en dessert. Na het afruimen van de tafel maakten we het stil en werden de kaarsjes aangestoken.

We lazen het evangelie van Lucas 14, 15-24 en we vertelden elkaar wat ons raakte :

• Jezus bereidt een feestmaal voor ons…
• Hij nodigt ons uit en wij maken excuses...
• Zoek eerst het koninkrijk Gods en de rest word je geschonken…
  • Kijk naar wat ‘echt’ belangrijk is…
  • Bewust zijn van de vruchten van de Geest
  • leven in Zijn Geest…
  • als we niet verbonden zijn, zijn we gauw over ons paard heen, te vlug, te druk,…

Nog enkele mooie uitspraken :

• ” Als je tegenwerking voelt, moet je het juist doen. “
• ” Als je God hebt, heb je alles. “
• “ JA zeggen tegen GOD. “

Het evangeliegesprek werd naar trouwe gewoonte afgesloten met het lied ‘Neem mij aan zoals ik ben’. Prachtig. Nog even werd de afwas gedaan en alles netjes opgeruimd.

Verbonden met Hem en elkaar begaven we ons, terug door het donker, ieder naar zijn eigen woonplaats.

Petra

Ontmoetings-en bezinningszondag 27 oktober 2019

Zr. Kaat schreef eigenhandig met veel inspanning een verslagje van 27/10.
Ze stuurde het per post. .. Mooi!

Ik mail het jullie door – haar eigen handschrift is evenwel veel mooier…

Zondag 27 oktober kwamen we samen, niet in het PCS te Hasselt, maar in St. Truiden, waar de tentoonstelling loopt over Franciscus en de sultan.

Pater Bob van Laer gidste, ons gedurende meer dan een uur. Met veel vuur maakte hij ons duidelijk hoe Franciscus weigerde – in de tijd van de kruistochten – de moslims te zien en te bejegenen als gevaarlijke veroveraars. Moslims zijn voor hem ook mensen naar Gods beeld en moeten dus, voor alles, als medemensen benaderd worden.

Vooraf werden we “vorstelijk” ontvangen bij Rita voor onze picknick, waar we bijna in feeststemming aankwamen onder de indruk van de mooie rustige eucharistieviering met zangkoor en samenzang in de O.L. Vrouw Kerk.
Ook de homilie over hoogmoed en nederigheid, minachting en respect, over zelfverheerlijking en openheid – naar God – maakte diepe indruk.

Tot zover…van Zr. Kaat          Ze schreef er nog bij: “Zo goed als het kan…..”

Ingestuurd door Marijke

Aan tafel bij Marijke

---

22 oktober 2019

We stapten uit de auto en vooraleer we de deurbel konden indrukken deed Marijke al open. Na een hartelijke begroeting begonnen we – in de keuken – onze meegebrachte gerechtjes op te warmen. De tafel was al gedekt. In de veranda werd meneer konijn nog getrakteerd op een proper huisje en een lekkere maaltijd. De nog aanwezige tuinmaterialen, die door 4 sterke mannen van ‘Samen in Vreugde’ in het weekend waren gebruikt, werden opgeruimd. En door de deuropening kon je een mooi verzorgde tuin aanschouwen, klaar voor de winter. Dikke merci!

Nadat eenieder klaar was met zijn of haar taakje, konden we aan tafel.
We zongen ‘Ubi caritas’ en genoten van de heerlijke gerechtjes en onze conversatie…

Enkelen waren de avond voordien naar “Christen Forum” geweest in het cultureel centrum te Hasselt. Prof. Dr. Johan De Tavernier maakte indruk met zijn uiteenzetting van ‘Laudato Si’.  Vermits ‘Laudato Si’ binnen ‘Samen in Vreugde, christenen in weer en wind’ steeds weer opduikt, werd het ook nu de gespreksstof aan tafel…

Het gesprek werd beëindigd en de tafel afgeruimd. Tijd nu om het stil te maken voor het evangelie van de dag : Lucas 12, 35-38. We vertelden elkaar wat ons raakte. Hierna een korte bloemlezing.

• Jezus die naar de bruiloft is…
  • bruiloft = teken van houden van elkaar/trouw blijven.
• Een Jezuïet vertelde : Bruiloft van Kana.
  • = bruiloft met ieder van ons, Hij is onze bruidegom.
• Om de Liefde wakker te houden
  • Nu leven, nu waakzaam zijn…
• Houd je lamp brandend. Leef met Hem in Liefde. Dan is het leven een feest, ook al is het soms moeilijk…
• Marijke verwees naar de homilie in de eucharistieviering van ’s morgens, waarin de priester vertelde :
  • Jezus doet ook dikwijls een schort aan om ons te dienen.
    Die dienende houding geeft Hij ons als wij Hem graag zien.
  • Een mooi beeld: het wederzijds houden van elkaar.
• Hij kan maar feest met ons vieren als we van Hem houden.
• Uit het voorwoord kwam ook:
  • Hij roept ons op om ‘bewust’ te zijn van Zijn aanwezigheid, door op zoek te gaan naar Zijn Liefde -> onthechting en waakzaamheid
• Uit het nawoord kwam ook :
  • We mogen blij zijn dat we Jezus kennen -> via Hem kunnen wij tot God komen.

Het evangeliegesprek sloten we af met het mooie lied ‘Neem mij aan zoals ik ben‘.

En in Zijn Liefde namen we afscheid van elkaar.

Petra

Aan tafel bij Marijke

8 oktober 2019 

De deur bij Marijke stond op een kier. Een uitnodiging om naar binnen te gaan, wat we, na een duwtje op de bel, ook deden. Marijke was niet meteen te vinden, tot we buiten, achter in de tuin, beweging zagen: mensen waren volop noten aan ’t rapen. En daar was ze, ons Marijke. En terwijl zij zo bezig waren, startten wij alvast met het opwarmen van de meegebrachte gerechtjes, en het dekken van de tafel. Het was een hele bedrijvigheid in de keuken. We voelen er ons thuis!

Na het begroeten van de notenrapers en de nog wat later gearriveerde “vreugdegangers”, konden we aan tafel bij Marijke! We zongen samen ‘Laudate omnes gentes’ en genoten van de gerechtjes en het gezellig keuvelen dat later uitmondde in een meer diepgaand gesprek. Een gevoel dat aanwezig was bij enkelen om ook met nieuwe mensen de liefde van Jezus te kunnen delen… Hoe we mensen zover kunnen krijgen om open te staan voor Hem en misschien hun weg te vinden naar ‘Samen in Vreugde, christenen in weer en wind’…
Het was een goed gesprek met mooie inzichten, in goede banen geleid door Marijke, zodat ieder aan het woord kwam en dat we naar elkaar luisterden…
Het gesprek werd beëindigd en de tafel afgeruimd. Tijd voor het evangelie van de dag : Lucas 10, 38-42.
Dit bracht ons zoveel om dankbaar voor te zijn, zelfs een antwoord op de vragen uit ons  tafelgesprek:

• Luisteren naar de woorden van God…
• Niet teveel regeltjes…
• Doe wat Hij u zeggen zal… Luister naar Hem…
• Tijd die wij besteden aan het woord van God is geen verloren tijd…
• Hij geeft ons leven…

Uit het voorwoord klonk ook: wanneer wij het woord van God zijn werk laten doen, lukt alles…
Uit het nawoord kwam naar voren: wie niet eerst naar God luistert heeft niets in de wereld te brengen…
En een mooie gedachte om af te ronden: We mogen zowel Maria als Marta zijn, als het maar in evenwicht is…
Afsluitend zongen we het mooie lied ‘Neem mij aan zoals ik ben‘.

We voelden dat we weer wat gegroeid waren…

We konden met een tot rust gekomen ingesteldheid afscheid nemen van elkaar, wetende dat Hij verbonden is met ons, die er voor openstaan en dat Hij ons de weg zal wijzen…

Lieve groetjes,
Petra