Aan tafel bij Marijke – Matteüs 23,1-12

 

Terwijl we naar Marijke reden doken onderweg hier en daar plassen op daar waar voordien zelden water te zien was. Drassige weiden en tuinen zijn ontstaan, het bewijs dat de natuur zo stilletjes verzadigd raakt met het regenwater. Het heeft goed gedaan, de waterreserves zijn op de meeste plaatsen goed aangevuld. We zijn klaar voor een zonnige zomer…
Bij Marijke aangekomen werden we vriendelijk ontvangen, maar op een iets andere manier dan anders. Door het coronavirus gaven we uit respect voor elkaar deze keer geen kusjes of knuffels en hielden we afstand. Toch wel moeilijk, als dat niet in je gewoonte ligt…
Even de handen wassen en dan werden de gerechtjes opgewarmd en de tafel gedekt.
Na het zingen van het lied ‘Laudate dominum‘ konden we van al het lekkers proeven. Het was wel vastentijd, maar vanavond waren we hier samen met de Heer en elkaar en was het dus feest…
Allerhande gespreksstof kwam aan bod. Er werd o.a. gesproken over het coronavirus en de impact ervan op ons dagelijks leven evenals over het lekkere eten en de bereiding ervan.

Na het afronden van ons gesprek en het afruimen van de tafel was het tijd om het stil te maken. Het evangelie Matteüs 23,1-12 werd gelezen en we vertelden elkaar wat ons raakte:

De schriftgeleerden en de Farizeeën hebben plaats genomen op de leerstoel van Mozes.

• Jezus zegt dat Hij niets komt veranderen van de wetten maar Hij voegt er iets aan toe…
• Je hebt maar 1 leraar, de Christus…
• Marijke zegt: “Ik vind het wel goed te doen en te onderhouden alles wat zij (schriftgeleerden en Farizeeën) zeggen en niet hun handelen als maatstaf te nemen.” Het is de kunst om vast te houden aan wat er gezegd is en wat goed is, zodat we het kind niet met het badwater weggooien…
  • Echtheid: > woorden overeenkomen met daden…
  • Nederigheid: > loslaten van het wereldse
    > loslaten van het ego (wie ben ik,  wat doe ik, wat bezit ik)
    > vanuit uw hart op zoek gaan naar Zijn liefde en die met een
    echtheid als broeder of zuster uitdragen naar de anderen…

Uit het inleidingswoord :

• Beken eerlijk je fouten ⇒ pas dan geldt: want al zijn ze rood als scharlaken,
  zij zullen wit worden als sneeuw…

Uit het voorwoord:

• De christen zal de nederige dienaar van zijn broeders zijn
  Dit doet denken aan het evangelie van Johannes 15, 9-17 waarin Jezus zegt :
  “Dit is mijn gebod, dat gij elkaar liefhebt zoals Ik u heb liefgehad. Als gij mijn geboden onderhoudt zult gij in mijn liefde blijven, gelijk Ik, die de geboden van mijn Vader heb onderhouden in zijn liefde blijf.”
• Christus zegt : Ik vertel jullie al deze dingen omdat Ik wil dat jullie dezelfde vreugde voelen zoals Ik.

Uit het nawoord:

• U bent allen broeders / zussen van elkaar allen gelijk
  met 1 Vader en 1 leraar, Christus

Er werd ook opgemerkt:

• Deze tijd doet ook terugdenken aan jeugdjaren, aan Aswoensdag en vastentijd met een aantal regels waar je jezelf aan moest houden in verband met wat en hoeveel eten…
  Vandaag hebben we van een lekkere maaltijd genoten, samen met elkaar, uitkijkend naar een mooie Pasen…

Het evangeliegesprek werd beëindigd met het lied ‘Neem mij aan zoals ik ben’. Maar nog net daarvoor werden we door Marijke erop attent gemaakt dat het vandaag de 8ste verjaardag van de Verijzenisviering van Pater Bob Jansen S.J. was…

Na het afwassen namen we op dezelfde respectvolle manier afscheid van elkaar: van op afstand zwaaiden we naar elkaar, allen met een glimlach op ons gezicht. Het was weer een liefdevolle verbonden bijeenkomst met de Heer en elkaar…

Lieve groeten,
Petra

“Maak Jezus blij”

Verslag Kinderweekend 22 en 23 februari 2020

“Maak Jezus blij” was het thema van het kinderweekend in samenwerking met de gemeenschap “Zaden van het Woord”. En we hebben Jezus blij gemaakt. Op zaterdag mochten we 19 kinderen tussen 4 en 11 jaar ontvangen in Tongeren en op zondag waren er nog 9 kinderen aanwezig. Het was een geweldig weekend waar “Samen in Vreugde” werkelijk aanwezig was. Samen, samen met Hem, met de kinderen en met de gemeenschap. En de vreugde… die was voelbaar bij zowel kinderen als volwassenen.

Catechesemomenten werden afgewisseld met aangepaste knutselmomenten en ontspanning. De kinderen leerden bidden op de wijze van Paus Franciscus met de vingers van een hand. Ze leerden wat echte vriendschap is dankzij “Storm op het meer” en ook Franciscus van Assisi en Clara hebben geen geheim meer voor onze groep. Tijdens de Eucharistieviering op zaterdag in de kapel mochten wij als volwassenen een levensles ontvangen van de aanwezige kinderen: het werd stil in de kapel… Laten we als ouders dan ook een goede herder zijn voor onze kinderen net zoals Jezus dat is voor ons.

Op de link vinden jullie nog tal van filmpjes en foto’s die dit weekend gemaakt werden. Opgelet, alvorens te klikken op de link moeten we jullie wel waarschuwen: het kan aanstekelijk werken! Foto’s en filmpjes: https://photos.app.goo.gl/PPi8NprGigRyoqr28

We danken de gemeenschap “Zaden van het Woord” van harte voor dit fijne kinderweekend en kijken al uit naar de editie 2021.

Aan tafel bij Marijke – 14 januari 2020

Deze avond bracht ‘de wind’ ons door de donkere nacht tot bij Marijke. Onderweg zagen we sporadisch nog enkele overgebleven kerstlichtjes heen en weer waaien. Voor vele mensen zijn de kerstdagen voorbij. Alhoewel de kersttijd nog loopt tot 2 februari, tot hij afgesloten wordt door het christelijk feest ‘Lichtmis‘.

Aangekomen bij Marijke werden we vriendelijk ontvangen door een vreugdevriendin. Marijke zelf en nog een paar ‘Samen in Vreugde-gangers’ waren nog onderweg. Geen probleem, wij konden al naar binnen en begonnen onze gerechtjes op te warmen en de tafel te dekken.

Toen iedereen er, was genoten we, na het zingen van ‘Ubi caritas’, van al het lekkers. Deze avond maakte ik kennis met een ‘chef-kok-vreugdevriend’. Blij je te leren kennen! Hij maakte voor ons een heerlijke aperitief waar we mee toostten op ‘Samen in Vreugde-vriendschap‘. Hij had ook gezorgd voor enkele andere culinaire bereidingen. Lekker!

Het gesprek aan tafel ging aanvankelijk over de bereiding van de gerechtjes. Maar ook andere onderwerpen kwamen aan bod. Zo werd er verteld over het idee dat aan het groeien is om de tuin van Marijke te vernieuwen op een ecologische en bijzondere wijze. De manier van werken in kwekerij Mouws (het onderwerp van een voorbije donderdagsamenkomst), die streeft naar natuurlijke kweekwijze, spreekt hierbij zeker aan.

Na de maaltijd maakten we het stil. Vier kaarsjes brandden rond een liefelijk vaasje met viooltjes. Het evangelie van Marcus (1, 21-28) werd gelezen en we deelden met elkaar wat ons raakte:

• Jezus’ innige verbondenheid met God de Vader -> = Zijn gezag…
  • Waar Hij als leraar optrad, waren de mensen buiten zichzelf van verbazing over zijn leer, want Hij onderrichtte als iemand die gezag bezit.
• Soms hebben we zelf veel overtuigingen, een vast stramien
  • loslaten, terug met ‘open mind‘ bekijken…
  • Ons hart openstellen, kijken in verbondenheid met de Vader..
  • Het leven is een gave -> afstemmen op die gave…
• Vragen voor gebed -> is niet bidden om gezag, maar om verbondenheid met de Vader…
• Brood delen -> Lichaam van Christus -> word zoals Jezus...
• Jezus haalt het kwaad weg bij die man. Hij stuurt die man niet weg. De man zelf op zich is goed.
  • Je bent veel meer dan wat je doet of gedaan hebt. Je bent dierbaar…
• Het kwade zelf verjagen -> Door Christus’ hulp in te roepen.

Vanuit dit evangelie blijven streven naar :

• Een gevoel van verbondenheid binnen Samen in Vreugde is het werk van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
• Het verlangen om een levende geloofsgemeenschap te zijn die tussen de mensen staat…

We beëindigden het evangeliegesprek met het lied ‘Neem mij aan zoals ik ben’.

Verbonden met Hem en met elkaar, weer wat gegroeid als geloofsgemeenschap, gingen we bemoedigd terug naar onze eigen leefomgeving…

Lieve groetjes van Petra

 

Aan tafel bij Marijke – Matteüs 21, 28-32

Tien klapstoeltjes waren in het koffer van de auto geladen en mochten mee naar Marijke. Ze zijn nodig om dienst te doen aan de gevangenispoort te Hasselt waar thuisfront zal doorgaan. Tijdens de rit klapten ze bij iedere draaibeweging zachtjes tegen elkaar. Het waren net kerstbelletjes waardoor een blij gevoel naar boven kwam. Bij aankomst stond Marijke al in de deuropening om me te verwelkomen. Ik was wat later en iedereen was nieuwsgierig naar het gerechtje dat ik bij me had. De anderen hadden al voor een voorgerechtje en een aantal nagerechtjes gezorgd. En ik had een hoofdgerecht bij me, kwam dat even goed uit! Vlug opwarmen en we konden aan de al mooi gedekte tafel!

Na het lied ‘Laudate dominum’ mochten we van al het lekkers genieten en gingen we in gesprek met elkaar. Er werd o.a. verteld over het brandden van een kaarsje door meer dan 2000 personen afgelopen zondag in de Sint-Quintinus kathedraal te Hasselt, waar mensen van ‘Samen in Vreugde’ mee de kaarsjes hebben uitgedeeld. Prachtig! Over Zuster missionaris Jeanne Devos die zich al meer dan 50 jaar inzet in India tegen de armoede die er vooral vrouwen en kinderen treft. In 2005 werd ze voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede. Op zondag 26 januari 2020 komt ze voor ‘Samen in Vreugde’ spreken in het PCS te Kiewit.

Na het afruimen van de tafel, was het tijd om het stil te maken. Drie kaarsjes brandden op de mooie adventskrans. Het evangelie van Matteüs 21, 28-32 werd gelezen en we deelden wat ons raakte :

• Om het Rijk Gods binnen te gaan -> Geloven…
• Geloof is heel persoonlijk, zit heel diep in je hart -> enkel God kan het zien…
• Belangrijk dat je gelooft in Jezus -> Hij is ook vandaag in het hier en nu met zijn onvoorwaardelijke Liefde…
• Door te geloven in Jezus blijven wij in verbondenheid leven met God de Vader…
• Niet ‘doen-alsof’
• Telkens opnieuw aftoetsen en onszelf in vraag stellen…
• Juiste intenties…
• Alle tijd die we besteden aan oordelen over anderen, kunnen we beter aan onszelf besteden om onszelf te verbeteren…

Naar gewoonte werd het evangeliegesprek afgesloten met “Neem mij aan zoals ik ben”.
We namen afscheid van elkaar…
Vastbesloten op weg naar Kerstmis, die weg samen met Jezus te gaan…

Lieve groetjes van Petra

 

Aan tafel bij Marijke – 3 december 2019

De donkere avond, waarin we naar Marijke reden, werd verlicht door hier en daar kerstlichtjes die aan de huizen fonkelden. Het gaf een feestelijk gevoel. En dat gevoel namen we mee naar binnen bij Marijke. Lachend begroetten we elkaar en begonnen aan de voorbereiding van een uitgebreid avondmaal. Deze keer bestaande uit meerdere voorgerechtjes, soep, hoofdgerecht en een nergens nog te vinden zelfgemaakt dessert dat nostalgische herinneringen opriep.

We zongen het ´Magnificat` en konden dan van al dat lekkers proeven en met elkaar in gesprek gaan. Allerhande thema´s kwamen aan bod. Vermits zondag 1 december de adventsperiode was ingezet en de digitale adventsretraite was gestart, werd ook gedeeld met elkaar hoe we deze adventsretraite samen kunnen beleven.

Na de maaltijd maakten we het stil voor het evangelie van Lucas 10, 21-24. Eén kaarsje brandde op de mooie adventskrans. We vertelden wat ons raakte:

• Angstig zijn om dingen los te laten houdt ons soms tegen ons te richten op het goede, op Jezus Christus…
• Ratio = afgod van deze tijd, maar dat is niet alles…
• Als je leeft uit de genade van God, in het geloof, vertrouwen op God dan
  ZIEN wij dat God ons richtwijzers geeft om te ZIEN.
  •        stel je open, fris en onbevangen als een kind…
  •         ZIEN geeft innerlijke rust…
  •         ZIEN geeft dankbaarheid…
  •         Wij zullen gelukkiger worden als we ´eerst` naar ´Jezus KIJKEN`.
  •         Dan zullen we gelukkiger zijn ook in donkere momenten…

Enkele mooie uitspraken van:
– Monseigneur Schreurs : “Spelend leven, we hoeven niet te zwaar te tillen als we uit die genade leven.”
– Paus Franciscus : “Discussie die zwaar is, komt niet van de Geest. De Geest is vrolijk speels.”

Nog iets dat Marijke deelde : Vandaag is het de grote dag van missionaris Franciscus Xaverius. Eén van de belangrijkste Jezuïeten. Hij speelde een belangrijke rol in de opbouw van de missie in Zuid- en Oost-Azië. 
Ook hebben we gedacht aan Pater Bob zaliger, die zijn verjaardag viert op 9 december.
Het evangeliegesprek werd afgesloten met het lied “Neem mij aan zoals ik ben”.
De afwas was deze keer voor de afwasmachine…
We namen afscheid van elkaar. Met innerlijke rust, van plan om eerst te ZIEN/KIJKEN naar Hem, vertrokken we naar huis terug.

Lieve groetjes van Petra

 

Zondag 24 november 2019

Ons groepje was klein maar fijn….

We kwamen samen bij mij thuis in Melveren.

Uit het nieuwste boekje van Nicolaas Sintobin, “Wat deed God voor Hij de wereld schiep“, kozen we uit de 51 vragen, vraag 39  “Heeft het lijden zin?” Kan jij iets leren van de wijze waarop Jezus omging met lijden?

Enkele gedachten:

• Ja, ik leer eruit met mijn beperktheden liefdevol om te gaan en niet bitter te worden.
• Niet mezelf op de eerste plaats te zetten
• Jezus is mens willen zijn tot ín het lijden en de dood om ons te laten zien, dat alle   moeilijkheden dóor-liefd en door-wonnen kunnen worden om uiteindelijk in te groeien in Zijn koninkrijk van Liefde
• Het lijden op zich heeft geen zin, maar door het te beleven met en zoals Jezus, krijgt het  geweldig veel zin voor mezelf en anderen.

We hebben veel deugd beleefd aan ons biddend sprekend en gezellig samen zijn.

Marijke

 

Aan tafel bij Marijke – 19-11-2019

Na een heerlijke, koude, zonnige dag, arriveerden we in het licht van de maan bij Marijke. De temperatuur nog net boven het vriespunt. We waren niet de eersten, onze vreugdevrienden verwelkomden ons op de gekende warme manier. Eén van hen had de weg naar ‘aan tafel bij Marijke’ voor de eerste keer afgelegd. Hartelijk welkom!

Na het dekken van de tafel, het opwarmen van onze meegebrachte gerechtjes en het zingen van  ‘Ubi caritas’ ,wat trouwens prachtig klonk, konden we genieten van al dat lekkers en van een leuke babbel. Van relatie-retraite, over huwelijksjubileum en huwelijksreis, tot in de Scandinavische natuur… Het was een gezellig gesprek.

Hierna maakten we het stil. Het evangelie Lucas 19, 1-10 werd gelezen waarna we met elkaar deelden wat ons raakte :

• Een zekere Zacheüs poogde te zien wie Jezus was…
• Om Hem toch te zien, liep hij hard vooruit…
• “Klim” vlug naar ‘beneden’…
  • Als je als “rijke” hoog staat en je wil naar beneden komen, is het wel “klimmen” dat je moet doen…
•   Jezus zegt : ‘Want ook deze man is een zoon van Abraham’
  •  Jezus wil dat wij iedereen liefhebben en niemand uitsluiten
•  Een echte ontmoeting tussen Jezus en Zacheüs :
  •  Zacheüs -> afleggen wat hindert
  •  Jezus -> Hij komt op voor Zacheüs, maakt voor hem de weg weer vrij en brengt hem terug in de gemeenschap…
•  Bij wie kunnen wij aanvoelen wie openstaat, waar wij binnen kunnen…

Een vraagje dat dit oproept : Is het niet voldoende dat wij elkander ‘die Liefde van Hem’ betonen, om hen die weg te tonen?
Een antwoord : Een aanknopingspunt vinden om ‘echte ontmoeting’ te doen. Proberen te vinden ‘welke liefde’ heeft die ander nodig. De noden liggen dikwijls verschillend… -> = ‘die Liefde van Hem’…
We sloten het evangeliegesprek af met het lied ‘Neem mij aan zoals ik ben’. Mooi.
Na de afwas namen we met een gelukkig gevoel afscheid van elkaar.
In de vrieskou, onder een prachtige sterrenhemel, reden we terug naar huis.

Lieve groetjes van Petra

 

Aan tafel bij Marijke

8 oktober 2019 

De deur bij Marijke stond op een kier. Een uitnodiging om naar binnen te gaan, wat we, na een duwtje op de bel, ook deden. Marijke was niet meteen te vinden, tot we buiten, achter in de tuin, beweging zagen: mensen waren volop noten aan ’t rapen. En daar was ze, ons Marijke. En terwijl zij zo bezig waren, startten wij alvast met het opwarmen van de meegebrachte gerechtjes, en het dekken van de tafel. Het was een hele bedrijvigheid in de keuken. We voelen er ons thuis!

Na het begroeten van de notenrapers en de nog wat later gearriveerde “vreugdegangers”, konden we aan tafel bij Marijke! We zongen samen ‘Laudate omnes gentes’ en genoten van de gerechtjes en het gezellig keuvelen dat later uitmondde in een meer diepgaand gesprek. Een gevoel dat aanwezig was bij enkelen om ook met nieuwe mensen de liefde van Jezus te kunnen delen… Hoe we mensen zover kunnen krijgen om open te staan voor Hem en misschien hun weg te vinden naar ‘Samen in Vreugde, christenen in weer en wind’…
Het was een goed gesprek met mooie inzichten, in goede banen geleid door Marijke, zodat ieder aan het woord kwam en dat we naar elkaar luisterden…
Het gesprek werd beëindigd en de tafel afgeruimd. Tijd voor het evangelie van de dag : Lucas 10, 38-42.
Dit bracht ons zoveel om dankbaar voor te zijn, zelfs een antwoord op de vragen uit ons  tafelgesprek:

• Luisteren naar de woorden van God…
• Niet teveel regeltjes…
• Doe wat Hij u zeggen zal… Luister naar Hem…
• Tijd die wij besteden aan het woord van God is geen verloren tijd…
• Hij geeft ons leven…

Uit het voorwoord klonk ook: wanneer wij het woord van God zijn werk laten doen, lukt alles…
Uit het nawoord kwam naar voren: wie niet eerst naar God luistert heeft niets in de wereld te brengen…
En een mooie gedachte om af te ronden: We mogen zowel Maria als Marta zijn, als het maar in evenwicht is…
Afsluitend zongen we het mooie lied ‘Neem mij aan zoals ik ben‘.

We voelden dat we weer wat gegroeid waren…

We konden met een tot rust gekomen ingesteldheid afscheid nemen van elkaar, wetende dat Hij verbonden is met ons, die er voor openstaan en dat Hij ons de weg zal wijzen…

Lieve groetjes,
Petra

 

Zie, alles wordt nieuw!

Najaarsretraite Ranst 30 september tot en met 4 oktober

9 vreugdevrienden arriveerden op 30 september omstreeks 11 uur in Hof Zevenbergen te Ranst. Het was een hartelijk weerzien. We  hadden er allemaal naar uitgekeken. Het welkom van Broeder Luc was nog een extra prikkel om ons weer onmiddellijk thuis te voelen. Na de kamerverdeling kregen we nog de tijd om er ons te installeren.
Om 12 uur hielden de zusters hun middaggebed, een gelegenheid tot gebed waarvan we de hele week dankbaar gebruik maakten. Hierna werden we elke dag opnieuw verrast met een gevarieerd en rijkelijk middagmaal, aangepast aan ieders dieet. Ook het avondeten had telkens een verrassing in zich. We spraken af ontbijt en avondmaal in stilte te nuttigen.
Om 15u00 uur mochten we proeven van een eerste inleiding, die al snel werd omgedoopt tot “impulsmoment”. Om 17u00 was er het avondgebed in de kapel bij de zusters. Na het avondgebed (17u30) bleven we nog een half uurtje in stille aanbidding bij Jezus. Het avondeten werd geserveerd om 18u15.
Na de afwas werd ook de mogelijkheid geboden om het nieuws te volgen op TV.
Om 19u45, een belangrijk moment in de dag, uitwisseling, met aansluitend de dagsluiting. ‘ s Morgens  om 8u00 namen we deel aan de lauden (morgengebed). Tot zover de dagindeling. Gedurende de week kwamen nog 4 vreugdevrienden een dag mee-beleven.

De retraite kreeg als thema: “Zie alles wordt nieuw” (naar Jesaja 43:19-Zie, iets nieuws ga Ik maken, het is al aan het kiemen, weet gij dat niet?), verbonden met het jaarthema van onze Kerk: “Gods akker zijn wij… groeien in heiligheid”
Een retraite kan mooi, intens en goed zijn… maar de inhoud en wat we beleefd hebben gaat vaak verloren in de stroom van het leven of raakt erdoor op de achtergrond. Heel soms duikt hier of daar nog vaag iets op uit onze herinnering. Daarom is het belangrijk dat wij ons blijven toevertrouwen aan het eeuwige liefdesverbond en blijft het onze opdracht om vanuit ons “zijn”, licht te brengen in donkere dagen. Dat is wat Samen in vreugde, christenen in weer en wind ook doet.
We moeten nieuwe dingen echter zien met hun schaduwzijden – donkere kleuren – maar we dienen erover te waken dat we de andere kleuren niet uit het oog verliezen. God kleurt ons leven!
Doorheen de dagen nam Broeder Luc ons mee naar de bron van het wonder om er te drinken van het leven dat elk moment opborrelt. We mochten het licht van Jezus ontdekken en ons geborgen weten. We kregen de opdracht te schitteren zodat Gods liefde in de wereld schijnt.
We werden geroepen om de weg van God te ontdekken en te volgen. Met HEM onderweg! “Uittocht, doortocht, intocht. Altijd op toch. – soms in de tocht.” We mogen leven in het geloof en van de hoop dat God ons nooit aan ons lot overlaat. Op Hem mogen wij blijven vertrouwen. Zelfs een splinter, weggevlogen terwijl een specht op een boom inhakt, kan een teken van hoop zijn.
En al misten we de dagelijkse eucharistieviering, we hebben genoten van de vredevolle stilte, en van het gebed van de zusters. En er heeft veel vreugde geklonken bij de uitwisseling van gedachten en ervaringen. We kunnen gesterkt weer onze dagelijkse bezigheden opnemen, een beetje gegroeid in heiligheid, als nieuw-geboren vreugdevolle mensen.
Bedankt iedereen

 

Het was feest!

Een vreugdevolle dag. We vierden met een flinke groep mensen, vreugdevrienden, schrijvers en lezers, 10 jaar Even Stilstaan in PCS Hasselt.

Het weer was heerlijk. Na de prijsuitreiking konden we in een aangename sfeer buiten deelnemen aan een stiltewandeling. Een kort parcours met 5 rustpunten. Vijf verschillende thema’s nodigden ons uit om even stil te vallen. Iedereen had er veel deugd aan. Er was vreugde. Het was fijn dankzij de helpende handen van vele mensen. Na een korte zangstonde, sloten we af met een eucharistieviering.