mei 2018 – Samen in Vreugde

Niet door de loopwedstrijd maar door Samen in Vreugde. Op zondag 27 mei trokken een zevental vreugdevrienden naar Brussel om in de voetsporen van Jan Vermeire Poverello te ontdekken.

Berty postte een paar foto’ s. Je kan ze zien op: https://photos.app.goo.gl/KDSjurLcpWSYzCfM2

40 jaar geleden zag Poverello het daglicht. Naar aanleiding hiervan heeft men binnen Poverello een ‘Wandeling in de voetsporen van Jan Vermeire’ uitgewerkt. Wij volgden de opmerkelijke ervaring van Jan Vermeire ruim 40 jaar geleden, toen hij in Brussel aankwam en vooraleer hij Poverello stichtte. Tijdens deze wandeling ontdekten we de gemoedstoestand van Jan bij het begin van Poverello. Het parcours dat we aflegden heeft hij beschreven in een brief in 1994. Wij trokken door het Brussel van vandaag, langs de Marollen naar de Grote Markt over een afstand van ongeveer 6 km met enkele haltes. Bij elke halte zongen we een lied, stonden we even stil bij een tekst van Jan Vermeire en baden samen.
Dit was het programma:

Om 9.30 uur vanuit Hasselt met de trein richting Blankenbergen.
Om 10.48 uur kwamen we aan in Brussel-Zuid.
Om 11.10 uur
- we werden verwelkomd bij Poverello – Zuinigheidsstraat 4 – B-1000 Brussel met een lekker tasje koffie
- inleiding op de wandeling van die namiddag.
Om 12.00 uur
- Eucharistieviering in de eetzaal van Poverello
- eigen picknick (soep en koffie werd ons aangeboden door Poverello).
Om 13.30 uur ‘Wandeling in de voetsporen van Jan Vermeire’.
Omstreeks 16.30 uur
- afsluiting in het Poverello-huis
- samen nog iets genuttigd.
Om 18.12 uur in Brussel-Zuid: trein richting Hasselt.

Ik mocht vorige week mee op retraite in Brecht samen met ‘Samen in Vreugde, christenen in weer en wind’. Nu ik weer thuis ben in Turnhout laat ik deze dagen opnieuw voor ogen komen en ik voel de nood om er iets van aan de gemeenschap terug te geven.

Berty heeft veel foto’s gemaakt en dat is altijd fijn om zo te kunnen terugkijken, maar echt weergeven wat we daar beleefd hebben is moeilijker. Ik wil mezelf een lid van ‘Samen in Vreugde’ noemen van op afstand. Zo kwam ik met een tiental mensen samen die ik niet kende maar toch voelde ik me niet vreemd. Van in het begin voelde ik een warmte die deugd deed. Zin om iedereen beter te leren kennen. Dat gebeurde ook in de loop van de eerste en tweede dag, toen bleek dat mijn start van deze dagen me zwaar viel. De betrokkenheid op mijn pijn door Noëlla, en de openheid van de groep naar mij was heel helend, genezend. We hebben hard gewerkt allemaal om de vreugde te beleven en dat doet iets met een mens, met mij.
Het heeft me sterk verbaasd dat men die vreugde zo intens kan beleven en wil delen met elkaar en met mij! Voor mij is het niet zo gewoon om zo eerlijk, open en vrij over het beleven van Gods aanwezigheid te getuigen. Het is een aanzet geweest om zelf te duiken in Zijn Liefde en die in mijn hart verder toe te laten.

HARTelijk dank aan alle deelnemers voor deze kans die jullie me gaven.

Bij de bidgroepjes geven ze ons hou-vast-puntjes. Bij de retraite was er blijkbaar een hou-vast-psalm… Psalm 16 kreeg er een bijzondere betekenis. We zouden er nog van horen.