Van 2 tot 6 oktober waren een aantal vreugdevrienden weer samen in “Zevenbergen” te Ranst voor de jaarlijkse retraite met broeder Luc Maes, broeder van liefde. We kregen volgend verslagje toegestuurd.
Het was een goede en vreugdevolle retraite met als thema: Het verlangen in een mysterie opgenomen te worden. We haalden inspiratie uit het boek van Jean Vanier: Het mysterie van Jezus in het Johannesevangelie. Een aanrader! We begonnen met het alert zijn op wat gebeurde er in de Goede Geest? Zo werd er aan de leidraad van de retraite langzaamaan getrokken. De rode draad werd meer en meer zichtbaar. We kregen onderricht over de werking van de Goede Geest en de kwade geesten die ons willen verstoren. Helemaal de Ignatiaanse spiritualiteit. We hebben de verbondenheid in de Geest mogen ervaren, door onze verbondenheid met elkaar, met Greet die voor 1 dag gekomen was, met Zr. Johan, die van thuis uit meedeed, en met het gebedsgroepje dat dinsdag samen kwam en bad rond het evangelie dat wij ook die dag hoorden.
We kozen volgend houvastpuntje voor de vreugdekrant: “Het einddoel van de schepping en dus ook voor ons is immers het bruiloftsfeest van het Lam Gods, waarop we allen zijn uitgenodigd.” De gedachte die Lieve het meest aansprak was: ‘ Zijn leven is de Heilige plaats van Gods inwoning. Daar ontstaat leven, liefde, vergiffenis en genezing van alle harten. Zijn leven wordt die levensstroom uit het tempelvisioen van Ezechiël (Ez.47,9-11). God wordt in de mensgeworden Jezus een tochtgenoot, deelgenoot in onze pelgrimstocht. Hij heeft Zijn tent onder ons opgeslagen.
Wij zijn de Vader, de Zoon en de H. Geest dankbaar omdat zij ons waardig vinden om in ons verblijf te willen houden. En er is gebed nodig om in die Goede Geest van God te verblijven. Laten we dus bidden met en voor elkaar.